مقایسه ی همسانی و ناهمسانی نگرش ها و رفتارهای اقتصادی زنان شاغل و غیرشاغل شهر همدان

زنان، جمعیت مغفولی هستند که رفتارها و نگرش های آنها در بیشتر مطالعات مد نظر قرار نمی گیرد. پژوهش حاضر با استفاده از روش تئوری زمین های و از طریق مصاحبه ی عمیق در تلاش است تا به شناسایی رفتارها و نگرش های اقتصادی زنان شاغل و غیرشاغل همدانی بپردازد. در این پژوهش 30 زن بر اساس نمونه گیری هدفمند بر پایه ی دسترس پذیری مصاحبه شدند. داده ها بر اساس کدگذاری استراوس و کوربین مطالعه شد. تحلیل داده های پژوهش و مدل پارادایمی ساخته شده نشان می دهد زنان شاغل پول را رافع نیاز و زنان غیرشاغل آن را وسیله ی رفاه در نظر می گیرند، ولی هر دو گروه نگاه ابزاری به پول دارند. هر دو گروه برای مدیریت بهینه ی مصرف پول به پس انداز روی می آورند، ولی پس انداز گروه زنان شاغل از سر الزام اقتصادی است. همچنین مدیریت بهینه ی خرید در هر دو گروه مشترک است با اینکه مکانیسم های دو گروه با هم تفاوت دارد. هر دو گروه زنان وابستگی مالی جنسیتی دارند با این وجود وابستگی مالی زنان شاغل کامل نیست و از مردان تنها برای رفع نگرانی های ناشی از ناامنی جنسیتی اقتصادی بهره می گیرند. هر دو گروه بخشی از درآمد خود را در امور خیرخواهانه استفاده می کنند، اما زنان غیرشاغل در امور کم هزینه تر این کار را انجام می دهند. وجه غالب نگرش اقتصادی در زنان شاغل تلاش گرایی برای زنان غیرشاغل تقدیرگرایی است. ناامنی جنسیتی اقتصادی و بی اعتمادی به روابط اقتصادی در هر دو گروه وجود دارد. در زنان غیرشاغل نداشتن پول به طرد اجتماعی آنها منجر می شود. با این اوصاف، مقوله ی هسته ای در این پژوهش «جامعه پذیری انتظارات اقتصادی» نام گذاری شد.